Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Kalimera beste Griekenlandliefhebbers: verheugd dat ik voor deze mooie website columns mag gaan schrijven over mijn leven op het prachtige eiland Kreta, tevens het grootste Griekse eiland hier, wil ik mij graag even aan u voorstellen. Mijn naam is Corinne Romijn, van beroep operazangeres (mezzosopraan) en geboren en getogen in het Limburgse Kerkrade. Mijn hobby is paardrijden en alles wat met paarden te maken heeft.

Ik woon sinds negen jaar hier samen met mijn Kretenzische man Giorgos en hond Athos.En zoals dat in Griekenland is krijg je er een hele grote, hartelijke maar ook luidruchtige familie bij die zich met jouw leven gaat bemoeien. Want alle clichés uit de hilarische film “My Big Fat Greek Wedding” zijn dan wel wat overdreven, maar ze kloppen wel. Elke familie heeft hier een tante Voula, een jammerende Gus en uiteraard een altijd kokende en overbezorgde moeder zoals Maria Portokalis. Ik had trouwens meer geluk dan de xeno Ian en werd meteen geaccepteerd en liefdevol opgenomen. Iets wat helemaal niet zo evident is want de meeste Griekse moeders zien hun zoon, die een soort van godenstatus heeft, toch liever met een inheemse dan met een buitenlandse die meestal ook de Griekse taal niet of nauwelijks beheerst.

Corinne Romijn: repetitie"Ave Maria" in de katholieke kerk van Chania

Ikzelf had mij verdiept in een Griekse taalcursus van de LOI maar was niet verder gekomen dan hoofdstuk 3. Ik vroeg mij namelijk af wat ik heb aan zinnen als “Mijn naam is Eleni en ik reis met de trein van Athene naar Patras”. Ik ging immers op Kreta wonen waar dan wel duizenden Eleni 's zijn maar geen trein te bekennen is en ik liet de cursus voor wat het was en dacht: “ik zie het allemaal wel wanneer ik daar ben”. Mijn Giorgos spreekt uitstekend Engels dus daar was geen enkel communicatieprobleem. Met mijn Grieks is het helemaal goed gekomen want de familie en ook de mensen in het buurtje waar ik woon spreken geen woord over de grens en ,als ik zo onbescheiden mag zijn, heb ik een talenknobbel. Dus dan gaat het heel snel. Dat komt tevens door mijn zangstudie aan het conservatorium waar je om te beginnen sowieso al eens heel goed moet zijn in talen en ook les krijgt in Duits, Frans, Italiaans, Russisch en Engels.

Maar was mijn aanstaande Kretenzische familie heel enthousiast nadat ik hier eerst een aantal weken “proef was komen draaien”. Mijn ouders, te vergelijken met de ouders van Ian uit de eerder genoemde film, waren niet zo euforisch over deze geheel nieuwe wending in het leven van hun dochter. Mijn pa riep : “ Een Griek en dan ook nog zo ver weg , waarom Corinne? Er zijn genoeg Grieken hier in Kerkrade en wat hebben die mensen eigenlijk voor een godsdienst? Het zijn toch geen moslims he? “ Ik kon pa gerust stellen dat de Grieken orthodox zijn en dit min of meer hetzelfde is als wij katholieken , alleen met veel meer heiligen en ook kerken met van binnen pracht en praal. Verder moest ik grinniken om zijn welhaast kinderlijke uitspraak dat er in Kerkrade ook genoeg Grieken zijn, ja die van de restaurants, maar het is niet zo dat ik dacht: “Zo, ik vind die Grieken een leuk volk dus ik ga eens een Griek uitzoeken om verliefd op te worden”. Ma was iets minder sceptisch en zei alleen maar: “ Ik hoop dat die Giorgos van jou niet zo klein is als de broers Giannis en Dimitris van restaurant “Dafne” , want daar steek jij een kop bovenuit. Uiteindelijk kwam Giorgos dan naar Olandia en gingen we hem gezamenlijk afhalen van het vliegveld. Ik stond al breedlachend klaar om hem in mijn armen te sluiten maar werd met zachte doch dwingende hand aan de kant geschoven met de woorden : “First your parents, then you , that's how we greet in Greece.” Pa stak zijn hand uit en zei : “Hello Giorgos, nice to meet you “ , maar Giorgos omhelsde hem en gaf pa drie zoenen op zijn wangen.Toen was ma aan de beurt en daarna ik pas. In de auto op weg naar huis hoorde ik ma zeggen: “ Wat is hij groot en ook knap he?” Pa meende: “Ja, alleen dat rare gezoen maar dat zal wel weer Grieks zijn , maar hij lijkt me heel aardig”. Giorgos was dus unaniem goedgekeurd en mijn ouders kwamen dan later ook naar Kreta waarvan pa vond : “ Wat is het hier mooi, heerlijk klimaat, ontzettend gastvije mensen en fantastisch eten . Ik zou hier wel voor altijd willen blijven “.

Laat ik dat nu ook vinden en ik verheug mij erop hier te gaan verhalen over het mooie Kreta en de Kretenzers.

• < Vorige