Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Vind je het niet raar dat je als Griek je Griekse maaltijd koopt bij een Nederlandse vrouw?” vraag ik aan Nikos. Hij komt één, soms twee keer per week naar mijn winkel voor een afhaalmaaltijd. “Oh, nee, helemaal niet,” antwoordt hij. “Weet je wat het is? Je kookt net als mijn moeder! Zo voel ik mijn nog meer thuis in Nederland. “Ach, die Nikos, dat is toch het grootste compliment dat je als Nederlandse van een Griek kunt krijgen.

Hoewel... het compliment van Andreas was ook niet mis. “Kom eens achter je toonbank vandaan,” zegt hij. Om vervolgens zijn arm om me heen te slaan en in mijn oor te fluisteren: “Ik moet het eerlijk toegeven: jouw tzatziki is nog lekkerder dan die van mij.”

Ja, ik snap ook wel dat hij niet wil dat mijn andere klanten dat horen. Sinds ik op 9 maart van dit jaar De Gulle Griek opende, lijkt het wel of elke dag de zon schijnt. En nee, dat komt niet alleen door al dat blauw en al die lekkere, Griekse producten om me heen. Het komt door mijn klanten! Grieken die zo blij zijn dat ze de producten uit hun thuisland kunnen kopen. Maar ook Griekenlandliefhebbers die van heinde en verre speciaal naar Eindhoven rijden. Overal komen ze vandaan: uit Eindhoven zelf natuurlijk. En uit de omliggende dorpen: Veldhoven, Best, Geldrop, Oirschot. Maar ook helemaal uit Groningen, de Achterhoek, Breukelen, Tilburg, Uden, Deurne, Helmond en Enschede. Zelfs uit België: Antwerpen, Rotselaar. Ik sta er elke keer versteld van dat mensen die reis ervoor over hebben om aan hun gerief te komen. En omdat zij zo blij zijn met al die
spulletjes, ben ik blij voor hen. 

Ook buurtbewoners zijn blij. “We zaten echt te wachten op een winkeltje als dat van jou,” zei een buurvrouw. De achterbuurvrouw is dolgelukkig met de vegetarische maaltijden. “Wauw, je hebt masticha!” roept Maria als ze voor de eerste keer komt. Aan mijn Nederlandse klanten legt ze uit: “Als kind maakten we daar een duikboot mee: je doet wat masticha op een lepeltje en dompelt dat in een glas met ijskoud water. En dat eet je op. Het is heerlijk zoet.” Ik vertel vervolgens dat mastiek een hars is die gewonnen wordt uit de mastiekbomen op het eiland Chios. “Ik heb zelf gezien dat vrouwen op ezels naar de mastiekboomgaarden gaan. Ze rapen het van de grond en doen het in de manden die de ezels op hun rug dragen. In de mastiekdorpen komen de vrouwen bij elkaar om al die mastiek schoon te maken. Er wordt van alles van gemaakt: tandpasta, kauwgom, koffie, likeur. En dus ook de mastiekpasta die ik hier in de winkel heb staan.” Maria komt inmiddels elke week. Helaas is het moeilijk om aan mastiekproducten te komen. Hopelijk kan Yannis me er nog aan helpen.

Yannis is één van mijn leveranciers. Hij haalt producten echt overal vandaan. Maar ook Anja en haar man hebben gezorgd voor een vleugje Griekenland. Letterlijk! “Het ruikt hier naar Griekenland, zeggen veel klanten. Ja, dat komt door de wilde oregano en thijm die door een bewoonster geplukt worden in de bergen van Evia. Die hebben zij mee naar Nederland genomen. Je mag zelf een zakje vol scheppen. Ik mag elke dag van die heerlijke geur genieten. En ook van de bijzondere verhalen van al mijn klanten. Daar zal ik mijn volgende columns aan wijden!

Bezoek de Facebookpagina van De Gulle Griek: facebook.com/gullegriek

• < Vorige
• Volgende >