Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Ik kan af en toe zo ontroerd raken door mensen...soms doet het echt pijn aan mijn hart. Elke dag hoor ik mooie verhalen en delen mensen herinneringen met me. En die deel ik graag met jullie.

Vasilopita 

Ik krijg een mail van een Griekse man. De strekking ervan: “Mag ik vragen of je nog kleine vasilopita hebt? En zo ja, hoe groot is die? Ik ben alleen hier in Nederland, dus een kleintje is prima voor mij. Maar ondanks dat wil ik me thuis voelen. En vasilopita zal me eraan helpen herinneren dat ik Griek ben. Zelfs 2500 kilometer van mijn familie en vrienden vandaan... “

Is het niet ontroerend dat nieuwjaarsgebak kan helpen ervoor te zorgen dat thuis weer even heel dichtbij is? Die vasilopita heb ik veilig gesteld, hoor!

Tranen

Een tijdje geleden komt er een jonge, Griekse man in mijn winkel. Opeens zie ik tranen in zijn ogen. Ik schrik er een beetje van, leg mijn hand op zijn arm en vraag: “Wat is er?” Hij wijst naar de blikken olijfolie van het merk Sellas en stamelt: “Dat meen je niet! Jij hebt gewoon de olijfolie van de olijfgaard van mijn vader! Dat is de lekkerste die er bestaat. Ik wil nooit meer andere. Deze is van mijn vader!” Ik krijg er ook tranen van in mijn ogen...

Herinnering

Twee dames vertellen, dat ze gestuurd zijn door een Griekse collega. “Wij hebben gehoord dat jij de échte Griekse gerechten kookt. Niet zoals in de Griekse restaurants hier in Nederland, maar zoals zijn moeder kookt.” En diezelfde man komt dezelfde dag een maaltje halen, want de kip in sinaasappelsaus met saffraan: die heeft hij al in geen jaren meer gegeten! Ik krijg een welgemeende handdruk van hem. En zijn vriend moet ook een portie kopen van hem. Wat is het fijn als je iemand blij kunt maken door hem een herinnering van zijn vaderland te brengen.

Stifado

Een heel lief, ouder echtpaar is fervent Kreta-ganger. Ze komen met enige regelmaat. Zij begint dingen soms te vergeten en hij is zo zorgzaam voor haar. Alleen daarvan al krijg ik een warm gevoel. “Heb je vandaag stifado?” vraagt hij. Ik beloof dat ik het volgende week vrijdag speciaal voor hem maak. Kleine moeite om iemand zo een plezier te doen, toch?

Mengelmoesje

Een minuut voor sluitingstijd komt er een Griekse vrouw binnen. Eerder al spraken we af, dat ik Grieks tegen haar spreek en zij Nederlands tegen mij. Dat valt nog niet mee. Het wordt een mengelmoesje. Ze doet enorm haar best en het gaat al veel beter dan een paar maanden geleden. “Ik ben zo blij met jou en je winkel”, zegt ze, “daardoor kan ik thuis echt Grieks koken.”

Ik vind dat ik altijd mooie banen heb gehad. Maar met mijn winkel lijkt het wel of ik mensen echt gelukkiger maak. Nog elke dag ben ik blij dat ik deze stap heb gezet.

De Gulle Griek
Edisonstraat 89
5621 HL EINDHOVEN
telefoon: 040 785 8092

• < Vorige
• Volgende >