Plaatselijke lekkernijen
- Details
- Συντάχθηκε από τον/την Sancha Schuurs
Syros, heb je daar weleens van gehoord? “Ik kom van Syros,” zegt Sophia, “heb je daar weleens van gehoord?” “Niet alleen van gehoord,” antwoord ik: “ik ben er in augustus geweest.” “Echt?” roept ze verrast uit. “En wat vond je ervan? Mooi hè? Het heeft een heel andere uitstraling dan andere eilanden, vind je ook niet?” Ik beaam: “Ja, het heeft Ermoupolis heeft Italiaanse invloeden en Ano Syros lijkt juist weer op de Cyclades.” “De meeste mensen op Syros zijn katholiek. Ik ook.” vertelt ze.
HALVADOPITA
“Sophia, ik ga je iets laten zien. Ken jij de winkel van Kostas Prekas?” vraag ik. “Natuurlijk ken ik die!” lacht ze. “Nou, ik heb een hele pallet met zijn producten laten komen,” en ik laat de potjes met venkel- en kappertjestapenade zien, de zongedroogde tomaatjes uit zijn eigen boomgaard, de gedroogde vijgen, de verschillende soorten pasta… “En het bekendste product van Syros heb ik ook, de halvadopita, de nougat.” Sophia is door het dolle heen. “Dat moet ik mijn moeder laten zien!” zegt ze. Ze maakt foto’s en stuurt ze meteen door. Aan haar vriendin die haar vergezelt vraagt ze of zij halvadopita kent. Als die ontkennend haar hoofd schudt, legt ze uit dat de versie met amandelen het allerlekkerste is.
BOUGATSA GIANNIS
“En waar kom jij vandaan?” vraag ik aan Maria. “Uit Thessaloniki,” antwoordt ze. “Daar hebben ze heerlijke bougatsa,” zeg ik. Vlakbij de Witte Toren zit een heel klein bougatsazaakje: “Bougatsa Giannis”. Die is zeven dagen per week open en het is er altijd druk. Veel van mijn klanten komen uit Thessaloniki. Dat is logisch, want het is de op één na grootste stad van Griekenland. Als ze horen dat ik “Bougatsa Giannis” ken, beginnen ze meteen te stralen. “Als we gaan stappen, dan eten we na afloop altijd bougatsa bij Giannis,” zegt Maria.
MAVRODAPHNE EN KRUIDEN, OLIJFOLIE EN KAAS VAN KRETA
Er zijn veel nieuwe klanten deze week. Uit Patras bijvoorbeeld. “Ik heb de Mavrodaphne uit jouw stad,” zeg ik tegen Nikos terwijl ik hem de wijnafdeling laat zien. “Ken je Patras”? vraagt hij. Als ik vertel dat ik helemaal naar het fort geklommen ben, is hij onder de indruk. “De meeste toeristen blijven maar eventjes, omdat ze de boot willen nemen,” legt hij uit. “Het lijkt me leuk om een keer carnaval in Patras mee te maken,” zeg ik. Patras staat bekend om de uitbundige manier waarop daar carnaval wordt gevierd.
Yorgos komt uit een dorpje vlakbij Heraklion op Kreta. Ik laat hem de kazen, kruiden en olijfolie van zijn eiland zien. “Doe maar een blik van vijf liter,” lacht hij.
Ik vind het zo mooi dat ik zoveel mensen gelukkig maak met producten uit hun eigen streek… daar word je toch blij van?
Sancha Schuurs is oprichter en eigenaresse van “De Gulle Griek” in Eindhoven:
De Gulle Griek
Edisonstraat 89
5621 HL EINDHOVEN
telefoon: 040 785 8092
website: www.degullegriek.nl
Voor gerelateerde columns onder andere:
columns-nieuws/sancha-schuurs-bij-de-gulle-griek-schijnt-altijd-de-zon
columns-nieuws/sancha-schuurs-de-gulle-griek-een-droom-waarmaken
“Hoe komt het dat jij net zo kookt als mijn oma?” vraagt Dimitris. “Waar heb je dat toch geleerd?” zoals jullie weten, kook ik veel Griekse streekgerechten. En die heb ik voor het grootste deel leren maken in... Griekenland!
Soms lopen de gemoederen hoog op als het gaat over de crisis en over de vluchtelingen die onder andere op Chios, Lesbos en Kos hun onderkomen zoeken. Dat is heel begrijpelijk, want voor veel van mijn Griekse klanten komt het heel dichtbij. En nee, zij zijn er niet op tegen om mensen met geldige papieren die gevlucht zijn uit een land waar oorlog is te helpen.
Ik kan af en toe zo ontroerd raken door mensen...soms doet het echt pijn aan mijn hart. Elke dag hoor ik mooie verhalen en delen mensen herinneringen met me. En die deel ik graag met jullie.
Het is tegenwoordig allemaal Grieks wat de klok slaat. Mijn werk, of eigenlijk hobby, zorgt ervoor dat ik veel nieuwe mensen leer kennen. Een van hen is Elefteria, een Pontische Griekse. Nou had ik al eens eerder iets gelezen over de Grieken die uit Pontus en andere gebieden langs de Zwarte Zeekust komen. Ze wonen in Griekenland, Georgië, Rusland, Oekraïne, Kazachstan en Turkije, zo leert Wikipedia mij. En ze spreken Pontisch.