Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

De lente is volgens de kalender begonnen, maar de natuur denkt er nog even anders over. Zowel in Nederland als in Griekenland maken dagen met kou, regen en zelfs sneeuw nog steeds de dienst uit.

We zijn de winter helemaal zat en willen warmte en zon. Maar seizoenen zijn er niet voor niets, in de winter komt alles tot rust, maken wij ook een pas op de plaats, en nu wachten we vol ongeduld tot de natuur weer ontwaken zal en wij ook weer meer actief mogen/kunnen worden.

Wij zijn na zes weken Nederland weer terug in ons “paradijsje”, we zijn weer THUIS. Nederland is mijn vaderland, Nederlands mijn moedertaal, maar Porfyron, Ano Pedina, Griekenland mijn THUIS.

Ik heb best veel gemist in Nederland, vooral het heel dicht bij de natuur en de seizoenen leven.

In Nederlands is overal fruit en groente te koop, dat van over de hele wereld naar Nederland wordt vervoerd. Maar behalve uit Griekenland lijkt het wel, we hebben geen sinaasappels, mandarijnen, citroenen of ander winterfruit of groente dat uit Griekenland geïmporteerd is, kunnen vinden. Ik heb er overal naar gevraagd, op markten, in supermarkten, bij groenteboeren en natuurwinkels, nergens!

Terwijl er uit Israel, Nieuw-Zeeland en Afrika van alles te koop is, evenals vanuit andere Europese landen zoals Spanje en Italië. Deze ‘Europese regels’ zijn toch echt heel vreemd, in Griekenland wel tomaten uit Nederland te koop maar in Nederland geen producten uit Griekenland, behalve een paar soorten olijfolie en fetakaas. Mocht iemand me kunnen uitleggen waarom dit zo is dan hoor ik het graag!

Het is hier gewoon makkelijker om dicht bij de natuur en de seizoenen te eten en leven. Gelukkig maar, want ook daardoor blijven gasten komen waarvoor Yiannis het heerlijke, eerlijke eten kan blijven koken.

We missen hier alle voorbereide, kant en klare producten met E toevoegingen niet.

Liever puur natuur, vorige week waren we op een mooie dag zonder regen maartse viooltjes aan het plukken. Toen we mobiel gebeld werden en ik vertelde dat we niet in het hotel waren maar samen aan het viooltjes plukken waren, moest de beller ontzettend lachen. Ik voelde me ontzettend gelukkig, op een dinsdagochtend de deur uit om samen de natuur in te gaan, wat zijn we toch rijk. En dan terugkomen met een paar ons maartse viooltjes om daar likeur en gesuikerde viooltjes van te maken.

Deze rijkdom zal ik u vandaag meegeven, een marmelade van sinaasappelen, vol vitamines aan het eind van de winter of begin van de lente, en gesuikerde viooltjes, zo mooi, zo speciaal.

U weet toch wel hoe lekker deze maartse viooltjes ruiken maar ook smaken?

Op deze column rust copyright:  Niets uit deze website mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, in enigerlei vorm of wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opname of enige andere manier. Dit is alleen mogelijk na voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

• < Vorige
• Volgende >