Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Maart roert nog even zijn staart, gelukkig maar voor een paar dagen. We hebben de regen hard nodig, ik kan me niet herinneren ooit zo’n warme maand maart gekend te hebben hier in Ano Pedina.Met zon gaan we april in, april, van het Latijnse “aperire”, wat “openen of ontsluiting” zou betekenen: de aarde opent zich om nu zaden en plantgoed te laten groeien, de lente, een nieuw begin.

                                                                                                                                                                                                                                                    De lente zal zich niet meer laten verdrijven, de aarde is opgewarmd, veel bomen staan in bloei, andere bomen krijgen voorzichtig hun eerste groene blaadjes, vogels laten van zich horen net als de poezen en katers. Liefde in de lucht, we kunnen er niet meer omheen, maar gelukkig niet alleen voor vogels en poezen.

We kregen een telefoontje van een trouwe gast van ons, een Amerikaanse dame, 80 jaar jong, die al jaren in Griekenland woont en hier altijd gewerkt heeft op een universiteit en nu al lange tijd van haar pensioen geniet. Haar achternaam verraadt haar Nederlandse voorvaderen, ondanks dat ze in Amerika is geboren. Ze is nooit getrouwd en draagt nog steeds deze Nederlandse achternaam.

Ze belde of we misschien na Pasen een mooie kamer vrij hebben voor één nacht. Ja, gelukkig hebben we dat en daar is ze zo blij mee dat ik meteen voor twee nachten mag boeken. Er komt een goede vriend van haar uit Amerika en ze wil de Zagori laten zien. Voorzichtig vraag ik of ze een tweepersoonskamer wil boeken, wat we niet van haar gewend zijn. “Ja graag” zegt ze “een prachtige tweepersoonskamer, want ik ben ontzettend verliefd!”

Dat wij hiervan mee mogen genieten, onderdeel van mogen uitmaken, dat dit mooie huis, dat 160 jaar oud is, een paar mensen mag herbergen die samen 160 jaar oud zijn! Dat is toch om blij van te worden, om je bijna net zo gelukkig te voelen als zij, dat liefde geen leeftijd, geen grenzen, geen geur, geen macht, geen beperkingen en geen taal kent.

Dat komt door de lente, die dit jaar zo vroeg haar intrede deed en waar we allemaal van mogen genieten, de liefde die wel kleur kent.

Op een dag, heel lang geleden, begonnen de kleuren van de wereld te ruziën. Alle beweerden de beste te zijn, de meest belangrijke, het nuttigste, de favoriete.

Groen zei:” Het is duidelijk dat ik de meest belangrijke ben. Ik ben de kleur van leven en hoop. Ik ben gekozen voor het gras, bomen en bladeren. Zonder mij zouden alle dieren sterven. Werp een blik over het land en je zult zien dat ik in de meerderheid ben.”

Blauw zei: “Jij denkt alleen aan de aarde, maar vergeet de lucht en de zee niet. Het is het water dat de basis legt voor leven. Het vormt de wolken vanuit de diepe zee. De lucht geeft ruimte, een vredig gevoel en sereniteit. Zonder mijn vrede zouden jullie niks betekenen.”

Geel grinnikte: “Jullie zijn allemaal zo serieus. Ik breng vrolijkheid, fleurigheid en warmte in de wereld. De zon is geel. En elke keer als je naar een zonnebloem kijkt, glimlacht de wereld. Zonder mij zou er geen plezier zijn.”

Oranje begon ook haar eigen lof te uiten: “Ik ben de kleur van gezondheid en kracht. Ik mag dan wel schaars zijn, maar ik ben kostbaar, want ik dien de noodzaak van het menselijk leven. Ik draag de meest belangrijke vitaminen. Denk eens aan wortelen, pompoenen, sinaasappels en mandarijnen. Ik hang hier niet constant rond, maar als ik de lucht vul met zonsondergang, is mijn schoonheid zo groot, dat niemand meer denkt aan een van jullie.”

Rood kon er niet langer tegen en riep: “Ik ben de heerser van jullie allemaal. Ik ben de kleur van het bloed – levensbloed. Ik breng het vuur in het bloed. Ik ben bereid te vechten voor een doel. Ik ben de kleur van gevaar en van moed. Zonder mij zou de aarde net zo leeg zijn als de maan. Ik ben de kleur van passie en liefde, de rode roos, de kerstster en de papaver.”

Paars strekte zich tot zijn volle lengte. Hij was erg lang en sprak met grote pracht: “ Ik ben de kleur van het koningschap en macht. Koningen, leiders en bisschoppen hebben altijd mij gekozen, want ik ben het teken van autoriteit en wijsheid. De mensen twijfelen niet aan mij! Ze luisteren en gehoorzamen.”

Uiteindelijk sprak Indigo, veel rustiger dan de anderen, maar met net zoveel vastberadenheid: “Denk aan mij. Ik ben de kleur van de stilte. Je merkt me bijna niet, maar zonder mij zijn jullie maar oppervlakkig. Ik sta voor gedachten en reflectie, schemering en diepe wateren. Jullie hebben mij nodig voor balans en contrast, voor het gebed en innerlijke rust.”

En zo gingen de kleuren verder met opscheppen, ieder overtuigd van zijn eigen superioriteit. Hun geruzie werd luider en luider. Ineens was daar een verbluffende flits van een heldere bliksem. Donder rolde en knetterde. Regen viel meedogenloos. De kleuren krompen in elkaar van schrik en kropen dicht tegen elkaar voor troost. Tijdens de herrie begon de regen te spreken: “Jullie dwaze kleuren, onderling vechten en proberen de rest te overtreffen. Weten jullie dan niet, dat ieder van jullie is gemaakt voor een speciaal doel, uniek en anders? Geef elkaar een hand en kom naar mij.” De kleuren deden wat ze werd gezegd, ze gaven elkaar een hand en verenigden zich.

De regen ging verder: “Vanaf nu, als het regent, zal ieder van jullie zich uitrekken door de lucht in een grote boog vol met kleuren, als een herinnering dat jullie allen samen in vrede kunnen leven. De regenboog zal staan voor de hoop van morgen.”

We zijn allen bijzonder en uniek en we hebben allemaal een doel. Dus laten wij, iedere keer als het regent en de regenboog verschijnt, ons herinneren elkaar te waarderen. Want dat is het enige doel dat we allen gemeen hebben. Heb elkaar lief!!!

Op deze column rust copyright:  Niets uit deze website mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, in enigerlei vorm of wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opname of enige andere manier. Dit is alleen mogelijk na voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >