Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Na een Corona lente 2020 nu ook een Corona lente 2021: 
Maar we blijven de moed erin houden.
Laat gezondheid onze nieuwe rijkdom zijn.
Laat innerlijke vrede ons nieuwe succes zijn.
Laat geluk onze nieuwe weelde zijn.
En laat vriendelijkheid het nieuwe 'normaal' zijn.

Door heel de Zagori kun je ineens geënte bomen vinden, zomaar langs de kant van de weg. Wat een geweldig idee. O μπάρμπα Νίκος, (Μπαρμπας- Barbas gebruikt men voor een oudere oom) Oom Niko heeft wilde perenbomen, de αγριογκορτσιά– Pyrus amygdaliformis geënt met takken van gecultiveerde perenbomen. Over een paar jaar plukken we hopelijk overal heerlijke peren, mits de beren ons niet voor zijn natuurlijk! En het enten werkte aanstekelijk of besmettelijk, inmiddels zie je in heel centraal Zagori geënte bomen staan, sommige zijn na een eerste poging mislukt, die zullen opnieuw geënt moeten worden. De bomen die niet zijn geënt door oom Niko zijn door leden van een geloofsgemeenschap geënt met een boodschap en wens achtergelaten dat de vruchten die de boom zal dragen, gegeten mogen worden door alle broeders en zusters.

Echt een geweldige nieuwe rage, we dienen de gemeenschap en helpen de natuur, we zijn niet alleen maar consumenten en gebruikers. Dit spreekt me erg aan, misschien moet ik maar eens bij Oom Niko in de leer, hoewel Yiannis deze kunst ook verstaat! Het lijkt erop dat het enten een uitstervend beroep zal worden, weinig mensen verstaan deze kunst! Dank jullie wel geweldige enters, jullie hebben in elk geval één hele grote fan! Wat is enten: Planten en bomen kunnen vegetatief vermeerderd worden door entloten of enten. Hierbij wordt een deel van een plant of boom (de ent) vastgemaakt op een deel van een andere plant of boom (de onderstam). De techniek wordt vaak gebruikt ter "verbetering" ("veredeling") van de plant of boom, bijvoorbeeld rozenknoppen op een wilde onderstam, of zoals hier, takken van de perenboom op een wilde perenboomstam. Natuurlijk kun je geen peren enten op de stam van een kersenboom. De boom moet wel een geschikte entboom zijn, wat betekent dat het ‘familie’ moet zijn. De agriogkortsia of Pyrus amygdaliformis komt voornamelijk voor in Zuid-Europa, het Middenlandse Zee gebied. De boom kan een hoogte van 3 tot 10 meter bereiken. Bloeit in april-mei met witte bloemen. De vruchten zijn heel klein, bitter en ontzettend wrang. Het veroorzaakt obstipatie, er zijn weinig lovende dingen over te zeggen! Nu is het wachten op heerlijke peren!

Op een wandeling met vrienden van Ano Pedina naar Elafotopos zagen we erg veel euphorbia’s een euphorbiaceae soort. Er zijn ongeveer 2300 soorten euphorbiaceae. De soorten variëren van kruipende planten, tot struiken, bomen en zelfs cactusachtigen soorten. De Euphorbiaceae is een groot en zeer divers plantengeslacht uit de wolfsmelkfamilie. Ze bevatten zonder uitzondering een melksap, de wolfsmelk, een wit melkachtig sap dat zeer giftig is voor huid en ogen, soms zelfs dodelijk. Melk zo gevaarlijk als een wolf of de duivel.
Toen ik in Nederland op kamers ging wonen, had ik als hobby verschillende soorten Euphorbia’s als kamerplanten te houden, de kerstster is bv een Euphorbia. Bij het vermeerderen, stekken of beschadigen van deze planten komt de wolfsmelk vrij. Dan doopte ik deze stek in as (zoals het hoort) zodat de plant niet dood zou bloeden! Ik had nooit kunnen denken ergens te komen wonen waar ze zomaar in het wild groeien. Onze vrienden wilden Euphorbia’s in de tuin planten, maar aangezien ze honden hebben, lijkt het verstandiger om geen planten van deze familie te planten. Maar mooi zijn ze wel, en we genieten van de grote verscheidenheid van deze familie in de natuur.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >