Griekse Vereniging van Eindhoven en omstreken

Nu is het echt herfst, we verwachten dat het geen 20°C meer zal worden en de herfstkleuren zijn op z’n mooist. Maar nu moeten we de verwarming, kachel of open haard laten branden, dat is voor veel Grieken financieel niet mogelijk.
De zomer heeft ons zoveel gegeven, zon, warmte, licht, hoop en gelukkig ook werk. De herfst en de winter zullen ons andere dingen geven, misschien levenslessen.

Angst overheerst in Griekenland, in Europa en de hele wereld, angst wordt bijna altijd geassocieerd met een beeld dat je hebt van iets verschrikkelijks dat in de toekomst zal gebeuren. Onze hele cultuur is gebaseerd op de leugen dat het mogelijk is om zekerheid te krijgen over de toekomst. Ga naar de juiste school/kerk, eet het juiste voedsel, koop de juiste aandelen en je toekomst is veiliggesteld.
Kunnen we angst omdraaien naar moed, moed is het vermogen om te handelen wanneer je geconfronteerd wordt met angst. Om moed te ontwikkelen moet je deze illusie van toekomstige zekerheid opgeven, meer bij de dag leven. We moeten misschien ook iets meer geven, geven van wat we hebben, of waar we veel van hebben. Ook al heb je geen cent, misschien heb je wel erg veel liefde te geven?
Kahlil Gibran schrijft in “de Profeet”: Toen zei een rijke: “Spreek tot ons over geven.” En hij antwoordde: “Je geeft maar weinig, als je geeft van je bezit. Alleen wanneer je van jezelf geeft, geef je ten volle. Want wat zijn je bezittingen anders dan dingen, die je bewaart en bewaakt uit angst, dat je ze morgen nodig zult hebben?
En morgen, wat zal de dag van morgen brengen aan de over-voorzichtige hond, die beenderen begraaft in het spoorloze zand, terwijl hij de pelgrims volgt naar de stad? En wat is vrees voor nood anders dan die nood zelf?
Is juist niet de angst voor dorst, wanneer je put vol is, onlesbare dorst? Er zijn mensen, die slechts weinig geven van het vele dat zij hebben, en zij geven het om gezien te worden en hun verborgen wens maakt hun gaven onrein.

En anderen hebben weinig en zij geven alles. Zij geloven in het leven en deszelfs overvloed en hun schatkist is nooit leeg. Ook zijn er, die met vreugde geven en hun vreugde is hun beloning. Het is goed te geven, wanneer ons wordt gevraagd, maar beter nog is het te geven, uit begrijpen; voor wie open van handen is, is het zoeken naar wie ontvangen van groter vreugde dan het geven. En is er iets, wat je wilt achterhouden? Al wat je hebt, zal eens worden weggezonden; geef dus nu, opdat jezelf en niet je erfgenaam de tijd van geven bepaalt. En jij, ontvangenden- en dat ben je allen- matig je geen dankbaarheid aan, opdat je geen juk legt op jezelf en op hem die geeft.“

En dan, dan gaan we de natuur in om met dankbaarheid te zoeken naar wat de natuur ons geeft en niets voor terug vraagt, paddenstoelen en kastanjes, om een heerlijke herfstschotel van te maken en verrukkelijke kastanjechocolaatjes.

Op deze column rust copyright:  Niets uit deze website mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, in enigerlei vorm of wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opname of enige andere manier. Dit is alleen mogelijk na voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

• < Vorige
• Volgende >